Ιστορικά θέματα για το μπάσκετ

Τα γενέθλια ενός "κυανόλευκου"...στάρ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πίσω στο χρόνο και πάλι για να θυμηθούμε έναν από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς παίκτες που πήραν την απόφαση να αγωνιστούν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και δη στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον Ξαβιέ (ή Εξέβιερ ή Ξαβιέρ) Μακ Ντάνιελ ο οποίος την περίοδο 1995-96 αποφάσισε να αφήσει τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ για τη…φανέλα του Ηρακλή.

Μια μεταγραφή που προκάλεσε πάταγο στη δημοσιογραφική πιάτσα -δεδομένου της τεράστιας αξίας του καλαθοσφαιριστή- αλλά και που επέφερε ντελίριο ενθουσιασμού στους οπαδούς των "κυανολεύκων", οι οποίοι μέχρι εκείνη την εποχή, ζούσαν ακόμη στον αστερισμό του Ουόλτερ Μπέρι. Η υποδοχή δε που του επιφύλαξαν στο αεροδρόμιο "Μακεδονία", αποτελεί μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς στα αθλητικά δρώμενα της χώρας.

Γεννημένος στις 4 Ιουνίου του 1963 (σήμερα κλείνει τα 49 του χρόνια), ο τεράστιος αυτός παίκτης, ξεκίνησε την καριέρα του στο Πανεπιστήμιο Ουιτσίτα Στέιτ όπου άφησε το στίγμα του. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι να ενδιαφερθεί γι' αυτόν ο Ηραmcdanielschokesmatthews.jpgκλής, ήταν ο ένας από τους δύο παίκτες στην ιστορία του NCAA που κατάφερε να αναδειχθεί σε μια χρονιά πρώτος σε πόντους (27 μ.ο.) και ριμπάουντ (14.8 μ.ο.).

Επίσης, ολοκλήρωσε τη θητεία του ως πρώτος ριμπάουντερ στην ιστορία του Ουιτσίτα με 1359 στο σύνολο, ως δεύτερος σκόρερ με 2.152 πόντους, ενώ η φανέλα με το νούμερο 34 έχει αποσυρθεί προς τιμήν του. Κάτι που ήθελε να πετύχει και με την επόμενη ομάδα του, το Σιάτλ από το οποίο επιλέχθηκε στο Νο4 των ντραφτ του 1985, ενώ την ίδια χρονιά, ψηφίστηκε στην ολ - ρούκι πεντάδα του ΝΒΑ μαζί με τους Τζόε Ντούμαρς, Καρλ Μαλόουν, Πατ Γιούιν και Τσαρλς Μπάρκλεϊ, έχοντας μ.ο. 17, 1 πόντους.

Στο Σιάτλ έμεινε μέχρι τα τέλη του 1990 έχοντας -με εξαίρεση μια χρονιά- μέσο όρο πάνω από 20 πόντους, ενώ το 1988 αγωνίστηκε και στο all star game, πλάι σε τεράστια ονόματα του Αμερικάνικου μπάσκετ. Στην πόλη αυτή λατρεύτηκε, όσο λίγοι, ενώ απέκτησε και το προσωνύμιο Χ-man, με βάση τον χαρακτηρισμο του "κακού παιδιού" , που του κόλλησαν, όταν κατά την διάρκεια παιχνιδιού πήγε να πνίξει τον Ουές Μάθιους των Λέικερς (φώτο).

Μετά το Σιάτλ, ακολούθησαν οι Φοίνιξ Σανς (σε ανταλλαγή με τον Έντι Τζόνσον), και οι Μπόστον Σέλτικς στους οποίος δεν ένιωσε καλά καθώς δεν πήρε χρόνο συμμετοχής, με αποτέλεσμα να πάρει τη μεγάλη απόφαση να περάσει τον Ατλαντικό και να αγωνιστεί με τη φανέλα του Ηρακλή.

Μια μεταγραφή, που δεν ολοκληρώθηκε με τον πιο απλό τρόπο, καθώς μία ρήτρα ανέφερε ότι η συμφωνία του συμβολαίου του είχε διάρκεια ενός μήνα, μετά το πέρας του οποίου ο Μακ Ντάνιελ θα αποφάσιζε αν θα παρέμενε τελικά στην Ελλάδα ή θα επέστρεφε στο ΝΒΑ. Όλα αυτά όμως μέχρι το μεσημέρι της 8ης Σεπτεμβρίου του 1995, όταν η…"προσεδάφιση του αστέρα" όπως έγραψαν την ημέρα εκείνη τα ΣΠΟΡ, ήταν πλέον γεγονός.

Θαμπωμένος από την υποδοχή των οπαδών του Ηρακλή στο αεροδρόμιο, ο Μακ Ντάνιελ φωνάζει…"φέρτε μου τον Ντομινίκ Ουίλκινς" του Παναθηναϊκού και εν' συνεχεία δηλώνει: "Μπορώ να παίξω μπάσκετ, από σήμερα. Ακόμη και το απόγευμα.

Ήξερα ότι αν αποφάσιζα να έρθω στην Ελλάδα, θα με περίμενε ένα πρωτάθλημα που είναι το καλύτερο της Ευρώπης και φιλοξενεί πολλούς και καλούς παίκτες. Ήξερα ακόμη ότι θα έπαιζα πολύ χρόνο και αυτό ήταν κάτι που συνέβαλε σημαντικά στο να πάρω μια σημαντική απόφαση για την καριέρα μου.

Το έχω συζητήσει με τον μανατζέρ μου και δεν πρόκειται για μια βεβιασμένη απόφαση".

Είναι χαρακτηριστικό ότι τη μέρα εκείνη, οι φίλοι του Ηρακλή κατέκλυσαν κάθε σημείο του αεροδρομίου προκειμένου να θαυμάσουν από κοντά το νέο ίνδαλμα και αυτό συνέβαλε τα μέγιστα ώστε ο Μακ Ντάνιελ να πάρει την οριστική του απόφαση και στο θέμα της ρήτρας… 18.2.1996.jpg

"Οι φίλαθλοι του Ηρακλή, έκαναν δύσκολη την απόφασή μου να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Με το που ήρθα στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο, με περιέβαλαν με εκπληκτική "ζεστασιά". Αν συνδυαστούν όλα αυτά, με τους φίλους που έκανα στην ομάδα και την υποστήριξη του Σούμποτιτς, μπορείτε εύκολα να καταλάβετε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισα να μείνω.

Πιστεύω ότι έχω ακόμη 4-5 χρόνια παραγωγικού μπάσκετ. Θα ξανασκεφτώ το ΝΒΑ στο τέλος αυτή της περιόδου. Αυτή τη στιγμή συγκεντρώνομαι στο πως θα κερδίσω το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και στο πως θα φέρω το πρωτάθλημα Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη!" δηλώνει στην εφημερίδα "Μακεδονία" ένα μήνα μετά την αφιξή του.

Οι υψηλοί ομαδικοί στόχοι που έθεσε κατά την τοποθέτησή του ο Μακ Ντάνιελ, δεν υπολοποιήθηκαν (αν και ο Ηρακλής έφτασε εκείνη την χρονιά στον τελικό του κυπέλλου), όμως ο ίδιος δεν τα πήγε κι άσχημα. Για την ακρίβεια, ο Αμερικανός ολοκληρωσε τη χρονιά με 19.5 πόντους, 9.4 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1,5 κλέψιμο ανά αγώνα.

Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στο ΝΒΑ για λογαριασμό των Νετς, οπου παρέμεινε ενάμισι χρόνο και έπειτα σταμάτησε το μπάσκετ. Κατά καιρούς έχει εμφανιστεί σε διάφορες κινηματογραφικές σειρές και σόου της Αμερικάνικης τηλεόρασης (π.χ. Παντρεμένοι με παιδιά, Σινγκλς), αλλά βασική του απασχόληση παραμένει μέχρι και σήμερα η προπονητική, την οποία εξασκεί σε ακαδημίες.

Επιπλέον στοιχεία για τον Μακ Ντάνιελ

*Στις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης του Ηρακλή, είχε τονίσει μεταξύ άλλων: "Εντυπωσιάστηκα από την υποδοχή, αφού δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν ήταν καθόλου εύκολη η απόφαση μου να εγκαταλείψω το ΝΒΑ. Από την ώρα που πάτησα το πόδι μου στην Θεσσαλονίκη, προσπαθώ να την παρομοιάσω με κάποια πόλη των ΗΠΑ. Νομίζω πως μοιάζει με το Σηάτλ. Το κάνω αυτό, για να προσαρμοστώ ευκολότερα".

*Η πρώτη του εμφάνιση μπροστά στους φίλους του Ηρακλή, πραγματοποιήθηκε σε τουρνουά που διοργανώθηκε στο Ιβανώφειο, με αντίπαλο τη Σιμπένκα. Στο παιχνίδι αυτό, ο Αμερικανός πέτυχε 18 πόντους (πρώτος σκόρερ του Ηρακλή), με 2/2 βολές, 5/13 δίποντα, 2/4 τρίποντα, ενώ μάζεψε και 6 ριμπάουντ.

*Μετά την απόπειρά του να πνίξει τον Ουές Μάθιους κατά την διάρκεια του αγώνα με τους Λέικερς, ο τελευταίος μετά την λήξη του είπε: "Όταν τον ξαναδώ, θα του σφαλιαρίσω το φαλακρό κεφάλι του". Κάτι βέβαια που δεν έκανε ποτέ.

*Κατά την παραμονή του στους Μπόστον Σέλτικς τα έβαλε με τους παλιούς της ομάδας…"Εκεί αν σουτάρεις περισσότερο από ότι σου αναλογεί, οι βασικοί αρχίζουν να φωνάζουν. Δεν θεωρώ ότι είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μου".

*Ήθελε να κλείσει την καριέρα του στο Σιάτλ και δεν το έκρυψε ποτέ. "Πάντα έλεγα ότι θα πάω εκεί και θα τους κάνω να αποσύρουν τη φανέλα μου". Τελικά δεν τα κατάφερε.

*Η κόρη του Σιλίνα παίζει και αυτή μπάσκετ.

*Την εποχή που ερχόταν ο Μακ Ντάνιελ στο μπάσκετ του Ηρακλή, οι υπεύθυνοι του βόλεϊ μόλις είχαν συμφωνήσει με τον Ζοέλ Ντεσπέιν.



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πώς θα γίνει να βρούμε βίντεο από σεζόν 03/04; Το τελευταίο παιχνίδι με παοκ στα πλέη οφ με τις βολές του Παντελιάδη και το τελευταίο παιχνίδι με αεκ στον μικρό τελικό;

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Εκπληκτικη και σπανια φωτο απο την παιδικη ομαδα των 70s.
Δεν ηξερα οτι ο Τσουμης (Νο 13) ειναι μελος της διοικησης της ΕΚΑΣΘ.
Οποια πετρα κι αν σηκωσεις Ηρακληδεα βρισκεις.
Ας οψονται αυτοι που "ηγουνται" του συλλογου και αυτοι που απομακρυνανε απο το συλλογο εκατονταδες ικανους Ηρακλειδεις που μπορουσαν να βοηθησουν το χαλι μας.
Quiz: Γιατι κατι τυποι σαν τον Τσουμη τον Πιλαφιδη (Νο4) και τον Καρατζουλιδη(Νο10)  δεν περνανε ουτε αποξω;
Α ξεχασα ο Πιλαφιδης ηταν αυτος που εκανε φιλικο με τον Τουρκο το 2010....

Αναδρομή, μιας και είναι μπασκετικές ημέρες έτυχε να πετύχω αυτό στο youtube και έκατσα να το δω.. Πιθανότατα οι περισσότεροι θα το θυμάστε το ματσάκι. 

20 χρόνια πίσω λοιπόν, σ' ένα άδειο Ιβανώφειο λόγω τιμωρίας, προπαραμονή Χριστουγέννων πριν το millenium απέναντι στον Οσφπ, αυτοί με Ιωαννίδη στον πάγκο και Τόμιτς, Τάρλατς, Παπανικολάου κλπ κι εμείς με μια εκπληκτική σύνθεση, με Σάκοτα στον πάγκο και τους Μπακ Τζόνσον, Μπάιρον Ντίνκις, Λάζαρο Παπαδόπουλο, Χατζηβρέτα, Διαμαντίδη, Χάρη Μαρκόπουλο, Έλις, Χόουπμαν κλπ. Από τις καλύτερες συνθέσεις Ηρακλή που είδαμε νομίζω ήταν αυτή, εκείνη την χρονιά. 

Νικήσαμε 82-81 στην παράταση με σκορ κανονικής διάρκειας 66-66 όταν 5' πριν το τέλος χάναμε 51-60. Για την ιστορία αυτή ήταν η 2η εμφάνιση του Διαμαντίδη στην Α1, 19 χρονών ακόμη τότε δεν έπαιρνε πολύ χρόνο και έπαιζε πίσω από Ντίνκινς και Μαρκόπουλο... Στο 24'40" ωστόσο του βίντεο πετυχαίνει ένα απίστευτο καλάθι και αξίζει να το δείτε! Ο δε Μπάιρον Ντίνκινς ηγέτης, πρέπει να έβαλε περί τους 30 πόντους με 7-8 τρίποντα... Και οι υπόλοιποι, οι Πρωταθλητές Ευρώπης μετέπειτα Χατζηβρέτας & Λάζαρος, όπως φυσικά κι ο αγαπημένος μας Μπακ Τζόνσον! Κι ο Χάρης Μαρκόπουλος ο οποίος θα είχε κάνει καλή καριέρα αν δεν είχε πάθει εκείνη την ασθένεια και σταμάτησε να παίζει.




Πόσο κρίμα που 1990-2004 δεν καταφέραμε να βρεθούμε πιο κοντά σε τίτλους και να πάρουμε κάποιους, ενώ πέρασαν τόσοι παιχταράδες! 

Μακάρι να ξανάρθουν αντίστοιχης αξίας παίκτες τα επόμενα χρόνια και να ζήσουμε έναν Ηρακλή δυνατό στο μπάσκετ, να προσφέρει θέαμα και νίκες και εμείς να βγάζουμε γούστα!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τέστ για δυνατούς λύτες. Μαντέψτε ποιανού είναι αυτό το κομμωτήριο!

Όχι ρε, μπάσκετ είναι και δικός μας παίκτης.

Κοντά είσαι, πέτυχες την περίοδο!

Μπέρι;

And the winner is.... Mr Mos!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εντάξει, την περισσότερη δουλειά την έκανε ο Hurricane.

Ο Μπέρι πάντως βλέπω ότι συνεχίζει να είναι μεγάλος παίκτης.

Το κορίτσι μάλλον είναι κόρη του. Επίσης, μαζί με το κομμωτήριο κάνει και μπίζνες με κάνναβη, με μια γρήγορη ματιά στο προφίλ του. Και έχει φωτό ανεβασμένη με φανέλα Ηρακλή.

Μάλλον ευκολάκι... Βρείτε ποιος έπαιξε στον Ηρακλή και ποιος θα ήθελε να παίξει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η κάλτσα μέχρι το γόνατο δεν ξεχνιέται...το κύριο αριστερά δε τον ξέρω... κοντός μου φαίνεται για μπάσκετ,δεν κάνει...

Χαχαχα, τον έχει ο Στηβ για τις πετσέτες (και τις κάλτσες)!!!